O βιωματικός τουρισμός πέθανε - Ζήτω ο συναισθηματικός τουρισμός!

Η υπερβολική και η κακή χρήση του όρου "βιωματικός τουρισμός" οδήγησε στην κατάρρευσή του. Αυτό συνέβη γιατί δόθηκε υπερβολική έμφαση στο δάχτυλο - τις εμπειρίες - και όχι σε αυτό που έδειχνε - τα συναισθήματα. Αυτό τονίζει ο σύμβουλος και λέκτορας τουρισμού, David Mora.

Η διάγνωση του θανάτου του βιωματικού τουρισμού επιβεβαιώθηκε από τον πρώην γενικό διευθυντή ειδικών επιχειρήσεων της TUI Ισπανίας και νυν τουριστικό πράκτορα που ειδικεύεται στη δημιουργία τουριστικών πακέτων, Jaime Leon Andrés. Βρισκόμαστε στη δεύτερη φάση, είπε, και αυτή είναι ο συναισθηματικός τουρισμός.

Τα τελευταία χρόνια η λέξη εμπειρία έχει γίνει περισσότερο ένα εμπορικό σλόγκαν της τουριστικής αγοράς. Ίσως οι προορισμοί και οι τουριστικές επιχειρήσεις να βρήκαν σε αυτήν ένα μοντέρνο κόνσεπτ που θα μπορούσε να τους βοηθήσει να διαφοροποιηθούν απο τον ανταγωνισμό.

Αν μια τουριστική εμπειρία δεν αποτελεί κάτι καινούριο, θετικό και ευχάριστο, και αν δεν καταφέρνει να καθιερωθεί ως ανεξίτηλη ανάμνηση, δε μπορεί να θεωρείται αυθεντική, εξηγεί ο κ. Mora.

Δυστυχώς, οι στρατηγικές μάρκετινγκ έχουν συνθλίψει το κόνσεπτ του βιωματικού τουρισμού. Σήμερα, δεν υπάρχει προϊόν ή υπηρεσία που να μην προσπαθεί να προωθηθεί στην αγορά ως "μοναδική εμπειρία". Ένα πακέτο B&B σαββατοκύριακου με ρομαντικό δείπνο και πρόσβαση σε σπα δεν θα είναι μια αξιομνημόνευτη εμπειρία όσο κι αν προσπαθήσουμε να τοποθετήσουμε τη λέξη εμπειρία στις μπροσούρες και στις ιστοσελίδες, επιμένει ο κ. Mora, ο οποίος είναι ο δημιουργός της ιστοσελίδας emoturismo.com.

Άλλωστε, τονίζει, όλες οι τουριστικές δραστηριότητες μπορούν να γίνουν βιωματικές αν σχεδιαστούν στη βάση της ανάλυσης των συναισθημάτων που δημιουργούν στον πελάτη. Ακόμη και το κυρίαρχο προϊόν του ισπανικού τουρισμού, ήλιος-θάλασσα, θα πρέπει να επανασχεδιαστεί έτσι ώστε να αποτελέσει αξιομνημόνευτη εμπειρία. Πώς; προσπαθώντας να εντοπίσουμε νέες αλληλεπιδράσεις για τον επισκέπτη στον προορισμό: συμπληρωματικές υπηρεσίες, μουσική, περιβάλλον, θεματικά, φωτισμός, μυρωδιές κτλ.

Ωστόσο δεν είναι εύκολο να δημιουργήσει κανείς αξιομνημόνευτες εμπειρίες μακριά από την καθημερινότητα.

Ο καθηγητής ψυχολογίας Mihaly Csikszentmihalyi, ειδικός στη μελέτη της ψυχολογίας της απόλυτης εμπειρίας, κάνει λόγο για τη σημασία της δημιουργίας εμπειριών με μια αίσθηση χαράς και ένα ευχάριστο συναίσθημα που θα παραμείνει στη μνήμη του ατόμου. Η ίδια σχολή ψυχολογία μιλά ακόμα για το κόνσεπτ της ροής, που σημαίνει την εμπειρία που έχει κανείς όταν ενώ κάνει κάτι ευχάριστο δεν συνειδητοποιεί το πέρασμα της ώρας, αναφέρει ο κ. Mora.

Ορισμένοι τουρ οπερέιτορ προσπάθησαν να κάνουν πράξη αυτές τις θεωρίες με παράδειγμα έναν από τους πιο επικίνδυνους δρόμους στον κόσμο του Caminito del Rey tour στη Μάλαγα. Επίσης, ο αντίκτυπος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι άλλος ένας δρόμος για προώθηση φυσικών ατραξιόν οι οποίες προκαλούν ζαλάδα.

Ο συναισθηματικός τουρισμός, θεωρείται η δεύτερη φάση του βιωματικού, καθώς σε αυτόν ο ταξιδιώτης συγκινείται από μια περιοχή, μια μαγική στιγμή ή μια δραστηριότητα που δύσκολα επαναλαμβάνεται αν δεν συνοδεύεται από τους κατάλληλους ανθρώπους, εξηγεί ο κ. León.

Για χρόνια οι τουρίστες αποφεύγουν τα κοινότοπα μέρη, ενώ πολλές μελέτες για τους millenials δείχνουν οτι ο συναισθηματικός τουρισμός θα γίνει κανόνας τα επόμενα χρόνια, τονίζει ο Mora.