Mια αναδρομή στην ιστορία αλλά και στα γεγονότα που οδήγησαν στο ναυάγιο του μεγάλου τουρ οπερέιτορ Thomas Cook παρουσιάζει σε δημοσίευμα του το Travelmole.
H Thomas Cook ήταν ο παλαιότερος και ένας από τους μεγαλύτερους τουρ οπερέιτορ της Βρετανίας, ενώ για μία περίοδο ήταν ένα από τα κορυφαία brand της Βρετανίας, ωστόσο τα τελευταία χρόνια είχε χάσει το δρόμο της.
Τα πρώτα προβλήματα ξεκίνησαν το 2007 όταν συγχωνεύθηκε με τη μητρική της Airtours, MyTravel, η οποία παρότι ήταν κερδοφόρα εκείνη την εποχή είχε φτάσει στο χείλος της κατάρρευσης τέσσερα χρόνια πριν.
Η συγχώνευση των δύο εταιριών του Ην. Βασιλείου επρόκειτο να δημιουργήσει έναν ισχυρό οργανισμό, όμως συνέβαλλε καθοριστικά σε απώλειες 1,5 δισ. λιρών την περασμένη χειμερινή σεζόν, εκ των οποίων 1,1 δισ. σχετίζονταν με τη συγχώνευση αυτή.
Ακολούθησε η συγχώνευση με τον Co-operative Group, με επικεφαλής τον Manny Fontenla-Novoa, με σκοπό ο τουρ οπερέιτορ να κατακτήσει την πρώτη θέση στην ευρωπαϊκή αγορά. Η συγχώνευση πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2011, και δημιούργησε αλυσίδα 1.200 καταστημάτων, σε μια εποχή όπου όλο και περισσότερες κρατήσεις πραγματοποιούνταν μέσω διαδικτύου.
Εκτός από τη σημαντική αύξηση του αριθμού καταστημάτων στις πόλεις, πολλές φορές στον ίδιο δρόμο, επλήγη η εξυπηρέτηση πελατών του Thomas Cook που κάποτε θεωρούνταν μεγάλο πλεονέκτημά του και τα επόμενα χρόνια ο τουρ οπερέιτορ μείωνε συνεχώς τον αριθμό καταστημάτων.
Τα οικονομικά προβλήματα ξεκίνησαν να εκδηλώνονται το 2009, όταν εξέδωσε μια σειρά προειδοποιήσεων κερδών. Μέχρι το 2010 το χρέος είχε αυξηθεί από 249 εκατ. λίρες το 2007 σε 804 εκατ. και μέχρι το φθινόπωρο του 2011, λίγο μετά τη συγχώνευση με την Co-op, αναγκάστηκε να ζητήσει από τους πιστωτές της 100 εκατ. λίρες για τις ανάγκες της χειμερινής σεζόν.
Έκτοτε υπήρξαν αρκετοί «προβληματικοί» χειμώνες για την Thomas Cook.
O επικεφαλής Manny Fontenla-Novoa έφυγε τον Αύγουστο του 2011 έπειτα από τρεις προειδοποιήσεις κερδών μέσα σε ένα έτος. Την επόμενη χρονιά ανέλαβε η Harriet Green, η οποία απλοποίησε τις επιχειρήσεις μειώνοντας τον αριθμό καταστημάτων και καταργώντας τα brand που εμφάνιζαν αντιφάσεις στον όμιλο. Τα κέρδη αυξήθηκαν, το χρέος μειώθηκε και η τιμή της μετοχής αυξήθηκε από 14p σε πάνω από 130 p κατά τη διάρκεια της θητείας της.
Όμως στα δύο χρόνια από το τριετές στρατηγικό της πλάνο, εγκατέλειψε τη θέση της αιφνιδιαστικά, οδηγώντας σε πτώση 19% της τιμής της μετοχής.
Στη συνέχεια ανέλαβε ο Peter Fankhauser, όμως τα χρέη της εταιρίας συνέχιζαν να υποσκάπτουν τα έσοδα.
Επιπλέον, ο όμιλος δεν κατάφερε να ανταγωνιστεί αποτελεσματικά διαδικτυακούς αντιπάλους, ο αερομεταφορέας του επλήγη από τον σκληρό ανταγωνισμό από εταιρίες χαμηλού κόστους όπως οι easyJet, Norwegian και Ryanair, ενώ τα τελευταία «χτυπήματα» ήταν το Brexit και τα δύο πρόσφατα «θερμά» καλοκαίρια τα οποία επηρέασαν τις κρατήσεις.
Το Μάιο του 2019, η εταιρία έφτασε και πάλι στο χείλος του γκρεμού καταγράφοντας απώλειες 1,5 δισ. λιρών. Μέχρι τον Αύγουστο, το χρέος βρισκόταν στα 1,6 δις. λίρες.
Η τελευταία ευκαιρία του ομίλου ήταν το πακέτο διάσωσης από τον μεγαλομέτοχό του, την κινεζική Fosun και τους τραπεζικούς πιστωτές του, το οποίο, όμως, τελικά δεν ευοδώθηκε.
Διαβάστε επίσης
Σοκ στον τουρισμό: Πτώχευσε ο Thomas Cook- Τεράστια επιχείρηση επαναπατρισμού 600.000 τουριστών
Πτώχευση Thomas Cook: Πρώτο μέλημα η διαχείριση των πελατών στην Ελλάδα
Πτώχευση Thomas Cook: 50.000 τουρίστες στην Ελλάδα, 3.000 στην Κέρκυρα
Πτώχευση Thomas Cook: Τι συμβαίνει στη Γερμανία - Συνεχίζει η Condor
Πτώχευση Thomas Cook: Διαβεβαιώσεις για κάλυψη της διαμονής στα ξενοδοχεία