Mε ανανεωμένη στόχευση, που θέτει στο επίκεντρο στοιχεία όπως ο άνθρωπος, η ποιότητα υπηρεσιών, η εξερεύρεση και διατήρηση ικανών στελεχών, η ανάκαμψη των οικονομικών μεγεθών, ο αναγκαίος πράσινος προσανατολισμός (αειφορία) και η ψηφιοποίηση, βρίσκει τον παγκόσμιο τουρισμό η εφετινή Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού.
Σήμερα, περισσότερο απο ποτέ, είναι αναγκαίος ο προσανατολισμός σε πιο αποδοτικές λύσεις στον τουρισμό, οι οποίες θα είναι σε θέση να δίνουν τα εργαλεία στις τουριστικές επιχειρήσεις να αντισταθμίζουν τις απώλειες που πρόκειται να αντιμετωπίσουν ενόψει της ενεργειακής κρίσης και του πληθωρισμού.
Σε ένα διεθνές και εθνικό περιβάλλον που πλήττεται από μπαράζ κρίσεων τα τελευταία χρόνια, ο τουρισμός οφείλει να αναγνωρίσει την ισχυρή συμβολή του στις εθνικές οικονομίες και την ανυπέρβλητη αξία του στις ζωές των ανθρώπων και των τοπικών κοινωνιών ώστε να αναπτύξει βηματισμό εξόδου από περιόδους δυσκολιών.
Κατά την πιο πρόσφατη από αυτές τις κρίσεις, και την πιο αναπάντεχη από όλες, την κρίση του κορωνοϊού, προέκυψαν νέες τάσεις στα παγκόσμια ταξίδια, με αποτέλεσμα να διαμορφώσουν αντίστοιχα και το μοντέλο του τουρισμού. Οι αλλαγές αυτές ενδεχομένως να προέκυπταν στη συνέχεια, όμως επισπεύσθηκαν λόγω των αναγκών που προέκυψαν μετά την υγειονομική κρίση.
Ο ελληνικός τουρισμός παρακολούθησε τις νέες τάσεις και διαμορφώθηκε σύμφωνα με αυτές. Μία από αυτές, που πλέον έχει γίνει επικτακτική ανάγκη για την τουριστική ευημερία των προορισμών είναι η επέκταση της τουριστικής σεζόν. Για την επίτευξή της, απαιτούνται πρωτίστως ενέργειες για τη βελτίωση των υποδομών (ξενοδοχεία, εστιατόρια, αστικές μετακινήσεις) οι οποίες θα πρέπει να μπορούν να υποστηρίξουν τον τουρισμό μετά και πριν την υψηλή σεζόν.
Παράλληλα, μεγάλο ζητούμενο για τον ελληνικό τουρισμό είναι να υπάρξει ξεκάθαρο όφελος από την τουριστική δραστηριότητα για τις τοπικές κοινωνίες. Αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί στο άμεσο μέλλον, όμως μπορούμε να ξεκινήσουμε να οικοδομούμε ένα τέτοιο πλαίσιο για την τουριστική δραστηριότητα, τα πολυεπίπεδα οφέλη της οποίας δεν θα περιορίζονται στις τουριστικές επιχειρήσεις αλλά, σε τελική ανάλυση, θα διαχέονται στην τοπική κοινωνία. Ένας λογικός χρονικός ορίζοντας στον οποίο θα μπορούσαν να εστιάζουν οι προσπάθειες αυτές θα ήταν τα 2-3 χρόνια.
Ο ελληνικός οργανωμένος τουρισμός είναι προβληματισμένος για την πορεία της τουριστικής περιόδου το 2022, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Οι προκλήσεις αυτής της χρονιάς, της πρώτης πραγματικά «ελεύθερης» για ταξίδια μεσούσης της πανδημίας, είναι σοβαρές: Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση, ο πληθωρισμός.
Το περιβάλλον αυτό ενδεχομένως να επιβραδύνει τις επιδόσεις του τουρισμού κατά τη χειμερινή περίοδο του 2022-2023, όμως μπορούν να υπάρξουν βελτιωτικές παρεμβάσεις των επιχειρήσεων με τις οποίες θα μπορέσουν να περιορίσουν τα κόστη που έχουν εκτοξευθεί μετά την γεωπολιτική κρίση στην Ουκρανία, δεδομένης της μεγάλης ζήτησης που καταγράφεται από τις Ευρωπαϊκές και όχι μόνο αγορές για ταξίδια, ιδιαίτερα για το καλοκαίρι του 2023, παρά το αυξανόμενο κύμα ακρίβειας.
Αν το 2021 ήταν μια δύσκολη χρονιά, και το 2022 ήταν μια χρονιά προκλήσεων, το 2023 θα είναι μια εξίσου δύσκολη χρονιά κατά την οποία παράγοντες όπως το αυξημένο ενεργειακό κόστος που συμπαρασύρει και τα υπόλοιπα λειτουργικά κόστη των επιχειρήσεων, και ο πληθωρισμός, θα ασκήσουν πιέσεις τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στους καταναλωτές, συρρικνώνοντας τα περιθώρια κέρδους για τις πρώτες και τα διαθέσιμα εισοδήματα για τους δεύτερους. Επιπλέον, ο ανταγωνισμός αναμένεται να κορυφωθεί, θέτοντας άλλη μια συνθήκη στο πώς θα κυλήσει η επόμενη σεζόν.
Έπειτα από πολλαπλές κρίσεις, οι άνθρωποι του τουρισμού έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν σε νέες συνθήκες με επαγγελματισμό και ευθύνη στο τουριστικό έργο και τον ελληνικό τουρισμό.
Οι επαγγελματίες του τουρισμού, άλλωστε, είναι εκείνοι που στέκονται στις επάλξεις με τις γνώσεις και την εμπειρία τους για την όσο το δυνατόν καλύτερη εξυπηρέτηση των τουριστών, που λειτουργούν ως σύμβουλοι κρατών και κυβερνήσεων για τη διαχείριση των κρίσεων, καθώς είναι οι μόνοι που γνωρίζουν το πολυδιάστατο και πολυσύνθετο έργο της διακίνησης του τουρισμού.