Η αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών και των κοινωνικών παροχών, όπως εφαρμόζεται στο Βέλγιο, προστατεύει τα νοικοκυριά από τη πτώση της αγοραστικής δύναμης που προκαλείται από τον πληθωρισμό.
Ο δείκτης υγείας, που χρησιμοποιείται, περιλαμβάνει την απαραίτητη οικιακή ενέργεια (αέριο, ηλεκτρική ενέργεια και πετρέλαιο θέρμανσης). Ωστόσο, αυτή η προστασία υπόκειται σε μια μικρή χρονική καθυστέρηση, ανάλογα με τεχνικούς παράγοντες που μπορεί να διαφέρουν από τον ένα τομέα στον άλλο. Για τα νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα, αυτή η προστασία είναι μόνο μερική, δεδομένου ότι οι ενεργειακές δαπάνες καταλαμβάνουν σχετικά μεγαλύτερο μερίδιο του οικογενειακού τους προϋπολογισμού.
Σύμφωνα με τις διαθέσιμες εκτιμήσεις, ένα στα πέντε νοικοκυριά πιστεύεται ότι ζει τώρα σε ενεργειακή φτώχεια. Εκτός από την τιμαριθμική αναπροσαρμογή, υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από πιο συγκεκριμένα μέτρα (τα οποία γίνονται δεκτά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) για τη μείωση των λογαριασμών ενέργειας.
Ως εκ τούτου, η βελγική κυβέρνηση έλαβε ορισμένες αποφάσεις σχετικά με την κάλυψη του κοινωνικού τιμολογίου, των συντελεστών ΦΠΑ και των ad-hoc μεταβιβάσεων για να μετριάσει το σοκ για τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών.
Δεδομένου ότι η αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών είναι ασυνήθιστη αλλού στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο, επηρεάζει αναπόφευκτα την ανταγωνιστικότητα κόστους της βελγικής οικονομίας βραχυπρόθεσμα. Υπάρχει επομένως ανάγκη να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ της προστασίας της αγοραστικής δύναμης που προσφέρει η τιμαριθμική αναπροσαρμογή και των δυνητικά επιζήμιων επιπτώσεών της στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο καθορισμός των μισθών στο Βέλγιο διέπεται από το Νόμο για την Προώθηση της Απασχόλησης και τη Διασφάλιση της Ανταγωνιστικότητας. Αυτός ο Νόμος βασίζεται στην έννοια του χάσματος μισθολογικού κόστους σε σχέση με τις τρεις κύριες γειτονικές χώρες. Παρέχει στους κοινωνικούς εταίρους ένα σαφές και δεσμευτικό πλαίσιο που ορίζει ένα μέγιστο διαθέσιμο περιθώριο μισθού εντός του οποίου πρέπει να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις για τη διαπραγμάτευση των μισθών για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
Καθώς η εμπειρική ανάλυση υποδηλώνει ότι οι μόνιμες περικοπές πραγματικών μισθών είναι αρκετά ασυνήθιστες στην Ευρώπη, θα είναι απαραίτητο να δούμε πόσο γρήγορα αυξάνονται οι μισθοί και στις γειτονικές χώρες για να αντισταθμιστεί η απώλεια αγοραστικής δύναμης. Εάν αυτή η εκ των πραγμάτων τιμαριθμική αναπροσαρμογή πραγματοποιηθεί αρκετά γρήγορα και εάν οι τιμές της ενέργειας επανέλθουν στο φυσιολογικό, όπως αναμενόταν, δεν θα πρέπει να υπάρξει σημαντική, μόνιμη απόκλιση στο μισθολογικό χάσμα. Ωστόσο, η αβεβαιότητα γύρω από αυτό παραμένει υψηλή και η ανταγωνιστική θέση της βελγικής οικονομίας θα μπορούσε να επιδεινωθεί περισσότερο από το αναμενόμενο.
Οι πληροφορίες προέρχονται από το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων στις Βρυξέλλες.