Η πανδημία της κορωνοϊού επέφερε μεγάλη μείωση στα χειρουργεία διάσωσης μελών των ασθενών με κακοήθεις μυοσκελετικούς όγκους ενώ οι ακρωτηριασμοί δεν ελαττώθηκαν και συνεχίστηκαν με τους ίδιους ρυθμούς.
Αυτό είναι ένα από τα βασικά συμπεράσματα μελέτης της Παγκόσμιας Εταιρείας Διάσωσης Μελών και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μυοσκελετικής Ογκολογίας η οποία δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό «International Orthopedics» με τη συμμετοχή του Έλληνα καθηγητή Ορθοπεδικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτη Παπαγγελόπουλου, Διευθυντή της Α᾽ Ορθοπαιδικής Χειρουργικής Κλινικής του ΠΓΝ «Αττικόν» και πρόεδρο της Παγκόσμιας Εταιρείας Μυοσκελετικής Ογκολογίας και Διάσωσης Μελών (ISOLS). Στην έρευνα πήραν μέρος 149 γιατροί απ΄ όλο τον κόσμο (Ασία, Αυστραλία, Ευρώπη, Βόρεια και Νότια Αμερική), κυρίως ορθοπαιδικοί ογκολόγοι χειρουργοί σε ποσοστό 91%, αλλά και ογκολόγοι παιδίατροι με μέσο χρόνο εμπειρίας τα 18 έτη. Oι γιατροί απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο 20 ερωτήσεων και ήταν κυρίως από πανεπιστημιακά Κέντρα Ογκολογίας σε ποσοστό 65%, από κρατικά νοσοκομεία σε ένα ποσοστό 20% και από ιδιωτικές κλινικές σε ένα ποσοστό 15%.
Σύμφωνα με τον κ. Παπαγγελόπουλο υπήρχε κι ένα ποσοστό των ασθενών κάτω του 10% που δεν μπόρεσαν να κάνουν ακτινοθεραπείες ή χημειοθεραπείες στα νοσοκομεία, κάτι που όπως τονίζει, σίγουρα επέδρασε στην επιβίωση τους. Επίσης, ασθενείς με μετασταστική νόσο στα οστά (π.χ από καρκίνο μαστού, προστάτη, πνεύμονα) που κινδυνεύουν από κάταγμα και πρέπει να χειρουργηθούν γρήγορα, είχαν καθυστέρηση στην αντιμετώπιση τους και ένα 60% πήρε τελικά μόνο χειρουργική θεραπεία. Οι υπόλοιποι πήγαν συντηρητικά μόνο με ακτινοβολίες και κάποιου είδους υποστήριξη, για να μην πάθουν κάταγμα. Ακόμα οι βιοψίες που χρειάζεται να γίνουν κάτω από αξονικό τομογράφο, για να απεικονιστεί κάποιο σάρκωμα, σε ένα ποσοστό 20% είτε καθυστέρησαν, είτε δεν έγιναν καθόλου. Η έρευνα είχε πολλές πτυχές και όπως σημειώνει ο κ. Παπαγγελόπουλος άγγιξε και τη ζωή των χειρουργών, που φάνηκε ότι πιέστηκαν πάρα πολύ όλο αυτό το διάστημα, καθώς πολλοί φοβόντουσαν μήπως μεταδώσουν τον ιό από το νοσοκομείο στο σπίτι, και κάποιοι μάλιστα μένανε μόνοι τους στα ιατρεία. Για το ΠΓΝ ΑΤΤΙΚΟΝ αναφέρει σχετικά: "Kατά τη διάρκεια της πανδημίας προστατεύσαμε ασθενείς με μυοσκελετικά νεοπλάσματα ως ευπαθή ομάδα ασθενών, και με βάση την προτεραιότητα αντιμετωπίσαμε ασθενείς που μετεγχειρητικά δεν είχαν ανάγκη ΜΕΘ, λαμβάνοντας όλα τα προβλεπόμενα μέτρα προφύλαξης, για τον ασθενή και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Σήμερα έχουμε επανέλθει σε πλήρη κανονικότητα όσον αφορά την αντιμετώπιση ασθενών με μυοσκελετικούς όγκους".