Μπορεί η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας να αποτελεί ικανό λόγο αποτροπής ενός ενδεχόμενου Grexit; Στο ερώτημα αυτό, που χρησιμοποιείται ως επιχείρημα εντός και εκτός Ελλάδας, απαντούν ειδικοί σε θέματα εξωτερικής πολιτικής με άρθρα τους, που ζήτησε αυτήν την εβδομάδα το Carnegie Europe.
Σταχυολογώ ορισμένες απόψεις για να τις έχουμε στο νου μας τις επόμενες ημέρες, που πιθανότατα θα κριθεί το μέλλον της χώρας μας:
** Ο συντάκτης για θέματα Ευρώπης των Financial Times, Tony Barber, σημειώνει ότι το Grexit θα βύθιζε συνολικά την ιδέα της Ευρώπης, καθώς, αργά ή γρήγορα, μια ελληνική έξοδος θα έθετε υπό αμφισβήτηση την ένταξη στην ευρωζώνη και άλλων χωρών.
Εάν η βοήθεια προς τη χώρα μας, μετά από το Grexit, είναι ανεπαρκής θα διαμορφωθεί γόνιμο έδαφος για την εξάπλωση της οικονομικής αναταραχής, του οργανωμένου εγκλήματος, της διαφθοράς, της παράνομης μετανάστευσης, του θρησκευτικού ριζοσπαστισμού, και άλλα κακοήθη φαινόμενα, που βλέπουμε σήμερα στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο συντάκτης δεν διαβλέπει σοβαρό κίνδυνο στροφής της Ελλάδας προς τη Ρωσία και πολύ περισσότερο προς την Κίνα. Όμως, θα μπορούσε η χώρα μας να μοιάσει με το Κοσσυφοπέδιο ή τα Σκόπια, με εξάρτηση από ξένες οικονομικές βοήθειες και γενικευμένη διαφθορά.
** Ian Lesser, Εκτελεστικός Διευθυντήτς του Transatlantic Center και ανώτερος σύμβουλος για την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας στο German Marshall Fund of the United States, επισημαίνει ότι μια ελληνική έξοδος ή πτώχευση θα δημιουργούσε πραγματικούς γεωπολιτικούς κινδύνους, που δεν έχουν τύχει της δέουσας προσοχής.
Η διατήρηση της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης θα διαδραματίσει έναν πολύ θετικό ρόλο σε μια όλο και πιο χαοτική Ανατολική Μεσόγειο και εποικοδομητικό ρόλο είτε πρόκειται για τα Δυτικά Βαλκάνια, όπου υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες, είτε για την έκταση της μετανάστευσης, της τρομοκρατίας και θεμάτων ενέργειας
"Η ΕΕ θα μπορούσε να χάσει ένα δυνητικά σημαντικό περιουσιακό στοιχείο στην προβολή της ευρωπαϊκής δύναμης, και το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να χάσει ένα βασικό εταίρο για την αντιμετώπιση των σοβαρών κινδύνων που απορρέουν από την Λεβάντε και τη Μεσόγειο", γράφει. "Η Ρωσία θα μπορούσε κάλλιστα να επωφεληθεί από την Ελληνική αδυναμία να ενισχύσει τη θέση της έναντι των χρηματοδοτικών και ενεργειακών συμφωνιών που έχει στην Ευρώπη. Επίσης η Αθήνα θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή με την επίλυση του Κυπριακού σε μια εποχή που υπάρχουν πραγματικές δυνατότητες για κάτι τέτοιο".
Εν ολίγοις, υπογραμμίζει, το κόστος για Ευρώπη και ΗΠΑ από το Grexit θα μπορούσε να είναι πολύ σημαντικό, γι αυτό και πρέπει να υπάρξει ένας οικονομικός συμβιβασμός με την Αθήνα για το γεωπολιτικό συμφέρον των διατλαντικών εταίρων.
** Ο Gianni Riotta, μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, τονίζει ότι οι δηλητηριώδεις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την τρόικα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχουν ήδη καταστρέψει ένα μεγάλο αποδεκτό κλίμα στη γηραιά ήπειρο: η γλυκιά ουτοπία της προόδου, της συνύπαρξης, της κοινωνικής πρόνοιας, καθώς και της αλληλεγγύης στην Ευρώπη, που διδάσκονται σε κάθε γενιά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει δώσει τη θέση της σε δυσάρεστες αντιπαραθέσεις.
Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία τις επόμενες 10 ημέρες, η Ελλάδα θα εκλιπαρεί για πίστωση, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία θα τρέμουν για τις επιπτώσεις σε αυτές, ο Τσίπρας θα χάσει τις εκλογές, η Αθήνα θα γεμίσει από "υπερήφανους διαδηλωτές", ο Βαρουφάκης θα γράψει τα απομνημονεύματά του, όλοι οι νέοι Έλληνες με σπουδές και προσόντα θα έχουν φύγει από τη χώρα μέσα σε λίγα χρόνια.
Το Grexit, καταλήγει, δεν θα ήταν μια γεωπολιτική τραγωδία, αλλά μάλλον μια δυσάρεστη Ελληνικο-ευρωπαϊκή τραγωδία, εκτός αν ένας καλοήθης από μηχανής θεός εμφανισθεί σύντομα. Ίσως ο Mario Draghi ως η Αθηνά...
** Ο Stephen Szabo, Εκτελεστικός διευθυντής της Transatlantic Academy, θεωρεί ότι οι συνέπειες από την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την ΕΕ, θα ήταν διαχειρίσιμες και ότι το Grexit θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι η αρχή της πολυπόθητης ενοποίησης της ΕΕ, η οποία θα οδηγούσε σε έναν πιο σταθερό πυρήνα της Ένωσης, αναζωογονώντας την ίδια την ΕΕ. Σε καμιά περίπτωση, τονίζει, η Ελλάδα δεν αποτελεί Lehman Brothers.