Γράφει ο Θερσίτης (*)
Κλειστοί οι Δελφοί κάθε Τρίτη. Καταιγισμός αντιδράσεων. Και πολύ σωστά...
Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί δεν αντιδρούμε το ίδιο όταν το χειμώνα αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία κλείνουν -στην καλύτερη των περιπτώσεων- στις 16:45 ή στις 14:45.
Γιατί δε διαμαρτυρόμαστε όταν, λόγω έλειψης φυλακτικού προσωπικού, μένει κλειστό για όλο το χειμώνα το μισό αρχαιολογικό Μουσείο;
Γιατί δεν αντιδράσαμε το ίδιο όταν, αυτό το καλοκαίρι, έκλεισε ο αρχαιολογικός χώρος του Αρείου Πάγου, λόγω έλειψης προσωπικού και πάλι;
Ας θυμηθούμε ότι πριν από μερικά χρόνια κάθε Δευτέρα όλοι σχεδόν οι αρχαιολογικοί χώροι έμεναν κλειστοί ή, αν ήταν ανοικτός ο χώρος, το αντίστοιχο μουσείο ήταν κλειστό ή άνοιγε αργότερα. Θυμάμαι ότι πριν από 6 χρόνια δεν μπόρεσα να μπω στη Ελευσίνα.
Γιατί δεν ακούστηκαν οι ίδιες διαμαρτυρίες όταν το Μουσείο Ακρόπολης έμενε κλειστό κάθε Δευτέρα;
Ίσως οι αρχαιολογικοί χώροι είναι λογικό να κλείνουν νωρίτερα, όταν οι μέρες είναι μικρότερες, αλλά γιατί θα έπρεπε να συμβαίνει το ίδιο και με τα μουσεία που δε βασίζονται στο φυσικό φως;
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην έχουν τα μουσεία το ίδιο ωράριο χειμώνα-καλοκαίρι και ίσως μάλιστα, το χειμώνα, το ωράριο να είναι και διευρυμένο για να προσελκύσει όσους αναζητούν μια δραστηριότητα τις απογευματινές ώρες.
Γιατί δεν πιέζουμε να μένουν ανοικτοί οι αρχαιολογικοί χώροι τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, έστω και με μειωμένο ωράριο;
Και, ναι, πρόκειται για αργίες, αλλά πιστεύω ότι το μικρό κόστος από το αυξημένο ημερομίσθιο που θα πληρωθούν οι φύλακες είναι επένδυση, όχι δαπάνη. Δε μιλώ μόνο οικονομικά, αλλά κυρίως για την εικόνα της χώρας και το τουριστικό της προϊόν.
Πώς θα προσελκύσει η χώρα τουρίστες την περίοδο των γιορτών όταν όλα τα αξιοθέατα είναι κλειστά; Γιατί να μην πάνε στη Βαρκελώνη;
Το ότι κλείνει ένας από τους πλέον σημαντικούς χώρους της χώρας κάθε Τρίτη, λόγω έλλειψης προσωπικού, είναι απλώς άλλο ένα στοιχείο του προβλήματος και όχι το πρόβλημα.
Διατυμπανίζουμε ότι το περιβάλλον και ο πολιτισμός αποτελούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας στην τουριστική βιομηχανία.
Το πώς διαχειριζόμαστε το περιβάλλον το έχουμε δει...
Τώρα όμως βλέπουμε πώς διαχειρίζεται το ΥΠΠΟ τους πολιτιστικούς πόρους της χώρας:
Αντί να επενδύσει στην αναβάθμιση της αρχαιολογικής υπηρεσίας με μέσα και ανθρώπους,
Αντί να προσλάβει επιπλέον μόνιμο φυλακτικό προσωπικό έτσι ώστε να μένουν οι χώροι και τα μουσεία ανοικτά όσο το δυνατόν περισσότερο,
Αντί να προχωρήσει σε έργα διαμόρφωσης των αρχαιολογικών χώρων έτσι ώστε να γίνουν πραγματικά προσβάσιμοι σε όλες τις ηλικίες και όλους τους ανθρώπους που έχουν οποιοδήποτε πρόβλημα κινητικότητας, ακόμα και τη νύχτα...
Ακολουθεί την μπακάλικη λογική της λιτότητας
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ=ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ και μόνο αν υπάρχει κανένα πακετάκι από ΕΣΠΑ θα κάνουμε κάτι
Και ίσως κάποιοι να επιθυμούν και την εκχώρηση αρμοδιοτήτων του ΥΠΠΟ και της Αρχαιολογικής υπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα.
Αυτή όμως δεν είναι η απάντηση.
Για να υπάρξει αυτή η ανάπτυξη που σαν άρρωστη σαρανταποδαρούσα όλο έρχεται και ποτέ δε φτάνει, πρέπει να γίνουν αλλαγές στη νοοτροπία αλλά και να δοθούν επιπλέον πόροι στο ΥΠΠΟ.