Η ολλανδική οικονομία έχει πληγεί σημαντικά από την πανδημία του ιού του κορωνοϊού όπως αποτυπώνεται στην τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ.
Η παραγωγή αναμένεται να μειωθεί κατά 8% το 2020 ενώ θα ακολουθήσει ανοδική πορεία το 2021 υπό την προϋπόθεση ότι θα ξεπεραστεί η τρέχουσα πανδημία και τα σχετικά περιοριστικά μέτρα συνεχίσουν να καταργούνται σταδιακά. Στο απευκταίο σενάριο δεύτερου κύματος του ιού αργότερα το 2020, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν αναμένεται να μειωθεί κατά 10% και η ανάκαμψη θα είναι σημαντικά πιο αργή (το σενάριο του δεύτερου κύματος έξαρσης ). Η πτώση της παραγωγής στην περίπτωση και των δύο σεναρίων οφείλεται στην μείωση της εγχώριας ζήτησης συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικής κατανάλωσης και των επενδύσεων. Μια συγκρατημένη αύξηση της κατανάλωσης θα αποτελέσει το έναυσμα της ανάκαμψης, ενώ οι επενδύσεις δεν θα ανακάμψουν λόγω της πλεονάζοντος δυναμικού και της παρατεταμένης αβεβαιότητας. Ωστόσο, και στα δύο σενάρια, η παραγωγή θα παραμείνει κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα έως το τέλος του 2021. Η ανεργία θα παραμείνει αρκετά υψηλότερη από τα επίπεδα του 2019 καθ’ όλη τη διάρκεια του 2021. Το δημοσιονομικό ισοζύγιο θα είναι ελλειμματικό. Η Kυβέρνηση έχει εφαρμόσει έγκαιρα μέτρα πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης των μισθών σε ποσοστό έως και 90%, της αναβολής καταβολής φόρου και εγγυήσεων πίστωσης για επιχειρήσεις και παράλληλα έχει διευκολύνει την πρόσβαση στην κοινωνική πρόνοια για τους αυτοαπασχολούμενους. Στο μέλλον, η οικονομική πολιτική οφείλει να επικεντρωθεί σταδιακά στην αύξηση της ζήτησης παράλληλα με την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προκλήσεων της στέγασης και της συνταξιοδότησης, στην διεύρυνση της κάλυψης κοινωνικής ασφάλισης και στην μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Η κυβέρνηση εφάρμοσε μέτρα διακριτικής στήριξης ύψους 2,5% του ΑΕΠ και άφησε τους αυτόματους δημοσιονομικούς σταθεροποιητές να λειτουργούν πλήρως. Τα μέτρα στήριξης περιλαμβάνουν την πληρωμή έως και 90% του μισθού στου εργαζομένους των εταιρειών που επλήγησα νμε εκτιμώμενο συνολικό κόστος 1% του ΑΕΠ, άμεση στήριξη ρευστότητας επιχειρήσεων και διευκόλυνση πρόσβασης στην κοινωνική πρόνοια για τους αυτοαπασχολούμενους. Το κράτος παρέσχε επιπλέον στήριξη στις επιχειρήσεις μέσω αναβολής καταβολής φόρων και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και επέκτασης πιστωτικών εγγυήσεων. Οι κεφαλαιακές απαιτήσεις των χρηματοοικονομικών οργανισμών μειώθηκαν, προσαρμόστηκαν ανάλογα οι κανονισμοί της αγοράς και εφαρμόστηκαν νέοι μηχανισμοί για την στήριξη της αναδιάρθρωσης των εταιρειών και την μεσολάβηση σε πτωχευτικές διαφορές.