Η κρίση που έχει προκαλέσει η πανδημία του κορωνοϊού στην οικονομία είναι άνευ προηγούμενου, με την Ισπανία να αποτελεί μία από τις πλέον πληγείσες χώρες, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως.
Πέραν της αύξησης του δημόσιου χρέους και του ελλείμματος του κράτους, οι αυστηροί περιορισμοί που είχαν επιβληθεί κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας, καθώς και η συνέχιση εφαρμογής μέτρων για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας, οδήγησαν σε μεγάλη πτώση του τζίρου της πλειονότητας των επιχειρήσεων. Ως αποτέλεσμα, πολλές αναγκάστηκαν να διακόψουν τη λειτουργία τους ενώ άλλες προέβησαν σε απολύσεις προσωπικού, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις τρέχουσες συνθήκες, διογκώνοντας το διαχρονικό πρόβλημα της χώρας: την αυξημένη ανεργία.
Κατά το προηγούμενο έτος, στην Ισπανία καταγράφηκαν συνολικά 3,7 εκατ. άνεργοι, με ποσοστό υψηλότερο κατά 16,5% από ότι το 2019, με περισσότερες από 620.000 θέσεις εργασίας να έχουν καταργηθεί. Αφορά τις περισσότερες απολεσμένες θέσεις εργασίας σε ένα έτος από το 2012.
Όπως δημοσίευσε το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής (INE) της Ισπανίας, 527.900 άτομα εγγράφηκαν στον κατάλογο ανέργων της χώρας, αυξάνοντας το ποσοστό ανεργίας στο 16,1% από 13,96% που ήταν το 2019.
Αναλυτικότερα, οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν κατά 622.600 συνολικά. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψιν ότι, στο δημόσιο τομέα, οι θέσεις εργασίας αυξήθηκαν κατά 125.800, ο ιδιωτικός τομέας "κατέστρεψε" 748.400 θέσεις εργασίας. Η πλειοψηφία των εργαζομένων που έχασαν τη δουλειά τους αφορά μισθωτούς, ενώ ένας μεγάλος αριθμός αυτών είχαν συμβόλαιο αορίστου χρόνου. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες μειώθηκαν κατά 19.800 το 2020. Τα πιο απαισιόδοξα στοιχεία, ωστόσο, εμφανίζονται στους νέους κάτω των 25 ετών. Η ανεργία στη συγκεκριμένη κατηγορία αυξήθηκε κατά 109.600 άτομα ή 23,7%, φθάνοντας το σύνολο των ανέργων της κατηγορίας αυτής στα 572.400 άτομα, ήτοι το 40,1%. Σημειώνεται ότι, το 2019, η ανεργία των νέων, αν και υψηλή, ήταν, κατά σχεδόν, δέκα μονάδες μικρότερη και, συγκεκριμένα, 30,5%.
Η αύξηση της ανεργίας είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για μία οικονομία, η οποία οφείλει να αναπτυχθεί ταχέως για την επιστροφή της στα, προ κρίσης, επίπεδα. Ιδιαίτερα για την Ισπανία, η ανεργία αποτελεί πρόβλημα καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών, αφού η μέση τιμή από το 1980 φθάνει το 16,5%. Από το 2013, όταν η ανεργία, κατά το α’ τρίμηνο του έτους, είχε φθάσει ιστορικά υψηλά, 26,94%, η Ισπανία επέτυχε να μειώνει τα επίπεδα ανεργίας χρόνο με τον χρόνο. Τονίζεται ότι τα ανωτέρω στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνουν τους εργαζομένους, που βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής σύμβασης εργασίας (ERTE), οι οποίοι υπολογίζονται σε 750.000 άτομα.