Οι ταξιδιώτες θα πρέπει να περιορίσουν τις μετακινήσεις τους με αεροσκάφος σε μία κοντινή πτήση κάθε τρία χρόνια μέχρι το 2030.
Αυτό συνιστά η έκθεση The Future of Urban Consumption in a 1.5°C World της περιβαλλοντικής συμμαχίας C40 Cities, η οποία βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων της παγκόσμιας ταξιδιωτικής βιομηχανίας που αφορούν τη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα στα ταξίδια.
Ειδικότερα, η έκθεση συνιστά στους ταξιδιώτες να περιορίσουν τη χρήση αεροσκάφους σε μία πτήση με επιστροφή κάθε τρία χρόνια, συνολικής απόστασης που δεν θα ξεπερνά τα 1.500 χιλιόμετρα ή τα 932 μίλια, μέχρι το 2030.
Τι σημαίνει όμως μία πτήση ανά άτομο κάθε τριετία; Σημαίνει μία φορά διακοπές κάθε 36 μήνες, δηλαδή αποχή πολλών ταξιδιωτών από τα ταξίδια στη Μεσόγειο για σχεδόν διπλάσιο διάστημα από την πανδημία.
Εάν ισχύσει ο περιορισμός των 932 μιλίων, πολλοί τουρίστες θα χρειαστεί να ξεχάσουν τις διακοπές στις Ισπανικές Ακτές και στο Αιγαίο. Η πτήση με επιστροφή από Λονδίνο προς Μάλαγα αντιστοιχεί σε 2.500 μίλια και το δρομολόγιο Λονδίνο – Αθήνα ξεπερνά τα 3.450 μίλια.
Επιπλέον, πρακτικά θα εξαφανίζονταν οι διακοπές στο εξωτερικό, καθώς δεν θα υπήρχαν ούτε αεροσκάφη ούτε επιβάτες στα δημοφιλή πακέτα διακοπών, οδηγώντας σε μαζικές απολύσεις σε προορισμούς όπως το Cascais της Πορτογαλίας, το Cadiz της Ανδαλουσίας και η Κρήτη.
Η συμμαχία C40 Cities περιλαμβάνει μεγάλες μητροπόλεις όπως το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη, το Σίδνεϋ, η Μαδρίτη, η Ρώμη, το Μουμπάι, το Ντουμπάι και το Ρίο.
Η έκθεση εξηγεί ότι εάν όλοι οι κάτοικοι των πόλεων της C40 χρησιμοποιούν λιγότερο τις πτήσεις, και οι αερομεταφορείς αυξήσουν το ποσοστό αειφόρων καυσίμων που χρησιμοποιούν, μπορεί να επιτευχθεί σωρευτική εξοικονόμηση 43% στις εκπομπές άνθρακα. Για να συμβεί αυτό, σχεδόν οι μισοί κάτοικοι των 96 πόλεων της C40 Cities θα χρειαστεί να περιορίσουν τον αριθμό των αεροπορικών ταξιδιών τους.
Οι πόλεις της C40 αντιπροσωπεύουν περίπου το ένα δωδέκατο του παγκόσμιου πληθυσμού, επομένως αντιστοιχούν σε 664 εκατ. ανθρώπους, δηλαδή σχεδόν τον διπλάσιο πληθυσμό των ΗΠΑ.
Η έκθεση αναγνωρίζει ότι αυτός είναι ένας «φιλόδοξος στόχος» και παραθέτει και έναν πιο «προοδευτικό στόχο» που περιλαμβάνει μία πτήση κάθε δύο έτη.