Η δομή ισχύος στην αγορά εργασίας στον τομέα των ξενοδοχείων και των ταξιδιών, έχει αλλάξει ριζικά μετά την πανδημία. Με τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης της αγοράς τον Φεβρουάριο του 2021, σημειώθηκε απότομη αύξηση στον αριθμό των κενών θέσεων εργασίας, ενώ ο αριθμός των ατόμων που αναζητούν εργασία παραμένει σε χαμηλό επίπεδο.
Το τέλος αυτής της έλλειψης ειδικευμένου προσωπικού δεν φαίνεται ακόμη, όπως ανέφερε στην ITB Βερολίνου η κα Sophia Krekel, η οποία είναι υπεύθυνη για τις ξενοδοχειακές σταδιοδρομίες και τις θέσεις εστίασης στην πύλη απασχόλησης StepStone. Χρησιμοποίησε τον όρο «έλλειψη εργαζομένων», και ως εκ τούτου οι ρόλοι αντιστρέφονται, με τους εργοδότες να είναι εκείνοι που πρέπει να υποβάλουν τις αιτήσεις τους.
Απαντώντας στην ερώτηση: «πού έχει πάει το εργατικό δυναμικό;», η κα Krekel ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια των lockdown, οι εργαζόμενοι υποτίθεται ότι αναζήτησαν σε άλλους τομείς αυτό που θεωρούσαν πιο ασφαλές ως θέση εργασίας, όπως ο τομέας λιανικής πώλησης τροφίμων. Η δημογραφική αλλαγή σημαίνει ότι οι θέσεις τους δεν καταλαμβάνονται από επαρκή αριθμό πρόθυμων εργαζομένων. Η έλλειψη επιδεινώνεται επίσης από πιο πρόσφατες προσδοκίες, όπως η επιθυμία για μερική απασχόληση. Αν 5 άτομα εργάζονται μόνο το 80% του χρόνου, τότε χρειάζεται ένα επιπλέον άτομο, υπολόγισε η κα Krekel.
Τα μοντέλα μερικής απασχόλησης ή μια τετραήμερη εβδομάδα είναι απαραίτητα στις προσπάθειες εύρεσης νέων εργαζομένων, μαζί με μια ευέλικτη επιλογή χώρου εργασίας. Σε πολλές περιπτώσεις οι εργοδότες δεν έχουν εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες των τόπων εργασίας στο σπίτι και του γραφείου.
Συχνά αρκεί ο υπεύθυνος των μενού να τα ετοιμάζει στο σπίτι, ακόμα κι αν πρέπει να δουλέψει για το υπόλοιπο της εβδομάδας στην κουζίνα. Οι ευκαιρίες σταδιοδρομίας ή οι δυνατότητες αλλαγής πρέπει να προετοιμάζονται με διαφάνεια. Επιπλέον, οι εργοδότες πρέπει να απαλλαγούν από την ιδέα ότι οι άνθρωποι εργάζονται λιγότερο όταν βρίσκονται στο γραφείο του σπιτιού τους. Εάν η προσωπικότητά τους ταιριάζει με την εταιρική ατμόσφαιρα, οι εργοδότες θα μπορούσαν πάντα να τους παρέχουν τις γνώσεις που απαιτούνται για τη συγκεκριμένη εργασία τους μέσω της επανεκπαίδευσης.
Οι υπηρεσίες τοποθέτησης είναι μείζονος σημασίας, ανέφερε η κα Krekel. Οι μικρότερες επιχειρήσεις μπορούν να επιβιώσουν δίπλα σε μεγαλύτερες και να διατηρήσουν καλούς υπαλλήλους, εάν καταφέρουν να επισημάνουν τα πλεονεκτήματά τους, όπως η συμμετοχή στο σχεδιασμό των εταιρικών στόχων ή η ασφάλεια στο χώρο εργασίας.
Οι διαφορές στους μισθούς δεν είναι ο κύριος λόγος για τη διακύμανση του αριθμού του ειδικευμένου προσωπικού, αν και, με 32%, αυτός ο παράγοντας κατατάσσεται στη δεύτερη θέση μεταξύ των λόγων που αναφέρονται. Στο 37%, η πιο συνηθισμένη απάντηση είναι η έλλειψη εκτίμησης από τη διοίκηση, ένα παράπονο που συνήθως μπορεί να αμβλυνθεί χωρίς καμία σημαντική οικονομική επένδυση, σύμφωνα με την κα Krekel.