Δικαστική απόφαση δικαιώνει ταξιδιώτες που ζητούν αποζημίωση για τους περιορισμούς στο ξενοδοχείο

Απόφαση του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Ντίσελντορφ αναταράσσει για ακόμα μια φορά τα νερά για την επανεκκίνηση του τουρισμού αυτή τη φορά σε ο,τι αφορά τον οργανωμένο τουρισμό, αναφέροντας ότι εξαιτίας των χώρων που θα παραμείνουν κλειστοί στα ξενοδοχεία λόγω των μέτρων κατά της πανδημίας, όπως οι πισίνες, και οι παιδικοί χώροι και λόγω περιορισμού των επαφών με άλλους επισκέπτες, ο τουρ οπερέιτορ θα πρέπει να επιστρέφουν το 20% της τιμής του πακέτου στους ταξιδιώτες.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση που έφτασε στο δικαστήριο, μια τετραμελής οικογένεια έκανε κράτηση για διακοπές 2 εβδομάδων στην Πορτογαλία για τον περασμένο Ιούλιο με κόστος 4.700 ευρώ. Στην περιγραφή του τετράστερου ξενοδοχείου περιλαμβάνονταν εσωτερική πισίνα, τζακούζι, γυμναστήριο και χώρος για παιδιά. Όμως οι εγκαταστάσεις αυτές δεν ήταν προσβάσιμες από τους επισκέπτες λόγω των μέτρων υγιεινής για την πανδημία.

Η εξωτερική πισίνα ήταν διαθέσιμη μόνο για μισή ημέρα μετά την κράτηση, και στη συνέχεια μόνο για 15 επισκέπτες. Μόνο ένα παιδί επιτρεπόταν να κολυμπήσει στην ξεχωριστή παιδική πισίνα, και μετά ακολουθούσε απολύμανση.

Επιπλέον, οι τουρίστες διαμαρτυρήθηκαν ότι το φαγητό δεν σερβίρονταν σε μπουφέ αλλά επιτρεπόταν μόνο μια οικογένεια στο δωμάτιο 2 φορές τη μέρα. Αυτό προκαλούσε μεγάλες αναμονές που έφταναν τα 45 λεπτά.

Εξαιτίας των περιορισμών αυτών, η οικογένεια ζήτησε αποζημίωση του 20% της τιμής του πακέτου και την κέρδισε στο δικαστήριο ανεξάρτητα από το αν ο τουρ οπερέιτορ ήταν υπεύθυνος για τους περιορισμούς στο ξενοδοχείο. Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι ισχυρισμοί της οικογένειας ξεπερνούν καθημερινές αποκλίσεις που γίνονται δεκτές χωρίς μείωση της τιμής.

Η αντιμετώπιση της υπόθεσης των περιορισμών λόγω μέτρων πανδημίας από το δικαστήριο μπορεί να γίνει εξαιρετικά προβληματική για τους τουρ οπερέιτορ. Η απόφαση αναφέρει τα ακόλουθα...

Συνήθως, είναι μέρος των διακοπών να είναι κανείς σε θέση να αλληλεπιδρά ελεύθερα με άλλους επισκέπτες και να μην χρειάζεται να αποφεύγει τους άλλους. Η ανάγκη να μην έρχεται σε επαφή με άλλους ως πιθανούς συνεργάτες επικοινωνίας κατά τη διάρκεια των διακοπών, αλλά να χρειάζεται να μειώσει τις επαφές αυτές λόγω δυνητικής μολυσματικότητάς τους και ως εκ τούτου για να μειώσει την επαφή ενώ παραμελεί βασικές ανθρώπινες ανάγκες, αντιπροσωπεύει μια σημαντική ψυχολογική βλάβη η οποία θα επηρεάζει διαρκώς τη ψυχαγωγική διάσταση των διακοπών [...]

[...] Οι διακοπές είναι συνήθως μια περίοδος ηρεμίας, τόσο από την άποψη της καθημερινής ζωής όσο και από την ευκαιρία να συναντήσουμε άλλους επισκέπτες με ανεπίσημο τρόπο. Εάν, από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιούνται παντού μέτρα υγιεινής, ουσιαστικά από τη στιγμή που ξυπνάτε μέχρι τη στιγμή που θα πάτε για ύπνο, σας υπενθυμίζεται συνεχώς ότι δεν προσφέρεται πλέον μια κανονική καθημερινή ζωή στους ανθρώπους ακόμη και στις διακοπές, και αυτό προφανώς προκαλεί σοβαρή βλάβη στην ψυχαγωγική λειτουργία των διακοπών, η οποία δικαιολογεί μείωση τιμής.