Παρίσι-Τέξας ή Ευρώπη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας;

Συνηθίσαμε να βλέπουμε τα καραβάνια των προσφύγων να περπατάνε χιλιάδες χιλιόμετρα για να ξαποστάσουν στους βωμούς της Δυτικής ελευθερίας και λησμονήσαμε τη «σιδερένια φτέρνα», όπως την ονόμαζε ο Τζακ Λόντον, που ευθύνεται για τον ξεριζωμό.

Τα όσα μεταμεσονύχτια συνέβησαν λίγα 24ωρα πριν, αυτή η «φούγκα του θανάτου» που παίχτηκε αιματηρά στο Μπατακλάν και σε δεκάδες γωνιές της πόλης του φωτός, ήταν μια ξαφνική γροθιά για να βγουν στο προσκήνιο τα τέρατα του τρόμου, της οργής και του πολέμου.

Μόνον που δεν ήταν η πρώτη φορά. Τον Ιανουάριο χτυπήθηκε το Σαρλί Εμπντό και αίφνης όλοι «γίναμε Γάλλοι». Το 2002 στην περιοχή Κούτα, στο Μπαλί 202 άνθρωποι άφηναν την τελευταία τους πνοή σε ένα ακόμη «τυφλό» χτύπημα. Το 1995, η χημική ουσία «σαρίν» σκόρπιζε ανυποψίαστα θύματα στο μετρό του Τόκιο, από τους θρησκόληπτους της Αούμ Σινρίκιο.

Σήμερα, τα γαλλικά μαχητικά βομβαρδίζουν καίριους στόχους του ισλαμικού κράτους απαντώντας άμεσα  στον «πόλεμο» που έλαβε χώρα στην ενδοχώρα της Γαλλίας και χαϊδεύοντας τα αυτιά των τρομοκρατημένων Γάλλων, Γερμανών, Ευρωπαίων. Αύριο, το φάντασμα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας θα τυλίξει ολοκληρωτικά τη Γηραιά Ήπειρο, ορθώνοντας δυσθεώρητους φράκτες, σφραγίζοντας ερμητικά τα σύνορα και πετώντας στο καλάθι της Ιστορίας τις έννοιες της ελευθερίας και της δημοκρατίας, θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομήθηκε η σύγχρονη Ευρώπη.

Κι εδώ, ακριβώς, βρίσκεται ο μέγιστος κίνδυνος για την Ευρώπη, για την Ελλάδα, για όλους, αν γίνουν θύματα της διάχυσης του φόβου στην κοινωνία.

Αλίμονο, αν τα ευρωπαϊκά κράτη νομίζουν ότι με τον περιορισμό των ελευθεριών και των δικαιωμάτων, την οριστική διαγραφή των ανθρωπιστικών αξιών και του Διαφωτισμού, θα ενισχύσουν την ασφάλεια των κοινωνιών τους και θα χτυπήσουν τις δυνάμεις του σκότους και της μισαλλοδοξίας.

«Η Ευρώπη, έγραφε την Κυριακή η Καθημερινή,  αντιμετωπίζει μεγάλες απειλές και προκλήσεις. Η τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι υπενθύμισε με τον πιο άγριο τρόπο πόσο ευάλωτη είναι η Γηραιά Ήπειρος. Η προσφυγική κρίση και ο φόβος ενδέχεται να οδηγήσουν στο κλείσιμο των συνόρων. Η Ελλάδα είναι η χώρα πρώτης γραμμής. Η περιοχή γύρω μας μετατρέπεται σε μία «μαύρη τρύπα» αστάθειας και ανεξέλεγκτων κινδύνων. Η κρίση που ζούμε θα έχει σοβαρές συνέπειες σε θέματα ασφάλειας, στην οικονομία και στον τουρισμό, στην εξωτερική πολιτική».

Τις πρώτες επιπτώσεις από τα προσφυγικά κύματα την γνωρίσαμε, ήδη, στη Μυτιλήνη πρωτίστως και την Κω. Αν , όμως, κυριαρχήσει η άποψη για «κλειστά σύνορα» η Ελλάδα, μια χώρα που βασίζεται στον τουρισμό, για να ανακτήσει όσα μπορεί από τη διελκυστίνδα των μνημονίων, θα περιέλθει σε τραγική μοίρα.

Πρόσφατη έρευνα (πυραμίδα Μασλόφ) , έδειξε ότι την πρώτη βαθμίδα των προτιμήσεων του ανθρώπου καταλαμβάνουν οι βασικές ανάγκες σε τροφή, στέγη, ύπνο, υγεία και ζεστασιά. Στην δεύτερη βαθμίδα, που αποτελεί το κίνητρο για ταξίδια,  κυριαρχούν η προστασία από κινδύνους, η σταθερότητα και η απελευθέρωση από το φόβο.

Η φοβία της τρομοκρατικής απειλής είναι διάχυτη σε κάθε πτυχή του τουριστικού προϊόντος, ενώ καθίσταται έντονη και διαρκής όσο διατηρείται το ασταθές διεθνές περιβάλλον.

Ας ελπίσουμε ότι θα πρυτανεύσει η λογική της ειρηνικής και οριστικής εξάλειψης των φαινομένων που φτιάχνουν τους τζιχαντιστές και ότι, επιτέλους, όλοι αυτοί οι ισχυροί του κόσμου που καμώνονται τους «απατημένους», θα μετριάσουν τις πωλήσεις όπλων, θα αφήσουν ελεύθερους τους λαούς να διαφεντεύουν τον δικό τους πλούτο και θα αναλάβουν όσες ευθύνες τους αναλογούν. Προσωπικά, θέλω να το πιστέψω, αλλά μια φωνή μέσα μου με σπινθηρίζει: «Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε!.