Ακούει κανείς;

Του Κρίτωνα Πιπέρα, προέδρου του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών   

Προς κάθε ενδιαφερόμενο: 

Στη χώρα που ο τουρισμός είναι η βαριά –και ασήκωτη όπως αποδεικνύεται- βιομηχανία, αποφασίζεται ελαφρά –πολύ όμως- τη καρδία, εν μέσω σεζόν, και εντός μιάς εβδομάδας, να αλλαχθεί η διαδικασία έκδοσης των εισιτηρίων, στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, για να λύσουν –λέει- το  πρόβλημα «της πολύωρης και άσκοπης έκθεσης των επισκεπτών σε διάφορες καιρικές συνθήκες».

Πολύ καλά μέχρι εδώ. Τί κάνετε λοιπόν; Καταργείτε το ταμείο των γκρούπ στά εκδοτήρια της Ακρόπολης, και ανοίγετε ένα καινούργιο για γκρούπ, στο πάρκινγκ τού εστιατορίου Διόνυσος. Ωπα! Ενα λεπτό! Να σάς εξηγήσουμε εδώ, ότι οι μεγάλες ουρές στα εκδοτήρια τών εισιτηρίων δεν δημιουργούνται από τα γκρούπ, τα οποία δεν περιμένουν στην ουρά, αλλά στη σκιά και οί ξεναγοί τους αγοράζουν τα εισιτήρια του γκρούπ από το ειδικό ταμείο πού είναι (ήταν) μόνο για γκρούπ, ή υπάλληλοι τών αντίστοιχων τουριστικών γραφείων (ειδικά της κρουαζιέρας) μοίραζαν στούς πελάτες τα –προαγορασμένα- εισιτήρια. 

Οι ουρές δημιουργούνται από τούς μεμονωμένους τουρίστες, οι οποίοι δεν έχουν επιλογή, παρά να σταθούν στην ουρά για την αγορά, μιας και δυνατότητα αγοράς εισιτηρίου μέσω διαδικτύου δέν υφίσταται, ούτε αγορά μέσω κινητού. Η λύση λοιπόν για να μην δημιουργούνται ουρές θα ήταν αυτές, όπως και, -όπως θα περίμενε κανείς σε ένα τόσο σημαντικό αρχαιολογικό χώρο-, η ύπαρξη περισσοτέρων των τριών (3) ταμείων πού υφίστανται τώρα. 

Αλλά όχι. Δημιουργούμε το νέο εκδοτήριο, ΜΟΝΟ για γκρούπ, αλλά όχι με μετρητά. Μόνο με προπληρωμή μέσω τραπέζης, ή με πιστωτική κάρτα. Ωπα! Ένα λεπτό! Εάν ο ξεναγός έχει πάρει μετρητά από το γραφείο; (σε περιπτώσεις μικρών γκρούπ των 2,3, 4 ατόμων;) Ή, οι πελάτες πληρώνουν μόνοι τους; 

Α, τότε δέν μπορείς να εξυπηρετηθείς από το συγκεκριμένο ταμείο. Θά πρέπει να πας στα παλιά εκδοτήρια. Τα οποία όμως, δεν εξυπηρετούν πια γκρούπ. Άρα θα πρέπει να σταθείς στην ουρά, ενώ καθυστερεί το προγραμμά σου. Χμ... Μα αυτό δέν επιβαρύνει τις ουρές και την αναμονή; 

Και άντε καί έχεις πιστωτική κάρτα και πας στο εν λόγω εκδοτήριο σε ένα απογευματινό τουρ που ξεκινάει στις 4 ή στις 5 το απόγευμα. Α, λυπάμαι, το νέο εκδοτήριο λειτουργεί ΜΟΝΟ μέχρι τίς 4 τό απόγευμα! Μα η Ακρόπολη είναι ανοιχτή μέχρι τις 8. Ε, μετά τις 4 που ο υπάλληλος κλειδώνει και φεύγει, αγοράζεις εισιτήρια από τα παλιά εκδοτήρια, στην ΟΥΡΑ! Μάλιστα. 

Γιά ένα λεπτό όμως, εάν το γκρούπ ξεκινήσει το προγραμμά του από Αρχαία Αγορά και ανέβει από τη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης (περιοχή Πλάκας), αλλά δεν έχει αγοράσει το ενιαίο εισιτήριο (30€), αλλά αγοράζει τα εισιτήρια Αγοράς (8€) καί Ακρόπολης (20€); Ε, τότε, ο ξεναγός, παρατάει το γκρούπ στην είσοδο της Ακρόπολης, τρέχει του σκοτωμού κάτω στο πάρκινγκ του Διονύσου, αγοράζει τα εισιτήρια, και ξανα-ανεβαίνει του σκοτωμού στην είσοδο να συναντήσει το γκρούπ, ή σιχτιρίζει που βρίσκεται σε μια χώρα που δε σκέφτεται, τα παρατάει όλα και πάει σπίτι του. Καί όλες αυτές οι αλλαγές εντός μιας εβδομάδας παρακαλώ, γιατί βιαζόμαστε κι όλας.

Όλα αυτά βέβαια, είναι η χαρά των παράνομων ξεναγών, οι οποίοι, με την απουσία ελέγχων αλωνίζουν και οι οποίοι, χρόνια τώρα, λένε στα θύματά τους –συγνώμη- στους πελάτες τους που νομίζουν ότι έχουν νόμιμο ξεναγό, ότι «μήν ανησυχείτε, θα σας πω όλες τις λεπτομέρειες απ” έξω από τον αρχαιολογικό χώρο, και έτσι δε χρειάζεται να σκαρφαλώνετε μέσα στη ζέστη, ούτε να περιμένετε στην ουρά στον ήλιο, -νά, δεστε μέχρι πού φτάνει η ουρά- και γλιτώνετε και τα 20€. Μήν έχετε μετά απορίες για πτώση επισκεψιμότητας αγαπητό κράτος της βαριάς -ασήκωτης- βιομηχανίας του τουρισμού.