Συνεχίζεται η πώληση της επαγγελματικής ταυτότητας ξεναγού

Mε αφορμή τη γνωστοποίηση νέου ταχύρρυθμου προγράμματος κατάρτισης στο επάγγελμα του ξεναγού, διάρκειας δύο μηνών, από το υπουργείο Τουρισμού, ο Πρόεδρος του Σωματείου Διπλωματούχων Ξεναγών Κρίτων Πιπέρας σχολιάζει:

Δεν είναι τυχαίο, ότι παρ' όλες τις διαβεβαιώσεις ότι δεν θα υπάρξουν άλλα ταχύρρυθμα, παρ' όλες τίς κινήσεις -και καλά- για το άνοιγμα των σχολών, συνεχίζεται ουσιαστικά η πώληση της επαγγελματικής ταυτότητας ξεναγού, γιατί περί αυτού πρόκειται. 

Δεν έχω δει πουθενά, σε κανένα επάγγελμα, να μπορεί κάποιος, έναντι αντιτίμου και υποτυπώδους θεωρητικής εκπαίδευσης, να μπορεί να αποκτήσει επαγγελματική άδεια. Κανένας δε μπορεί να γίνει ηλεκτρολόγος μέ θεωρητικά μαθήματα 2 μηνών και πληρωμή 1.000€. Κανένας δε μπορεί να γίνει μηχανικός έτσι (άσχετα από το πόσα διπλώματα μπορεί νά έχει). 

Αναρωτιέμαι ποιά είναι αυτά τα ισχυρά λόμπι (πράκτορες που θέλουν να ρίξουν τα μεροκάματα στα τάρταρα;, πανεπιστήμια που βγάζουν λεφτά και βέβαια αδιαφορούν για το αν παρέχουν ουσιαστική επαγγελματική εκπαίδευση;. Και πώς μπορεί ένα κράτος και ένα υπουργείο Τουρισμού να ξεπουλούν την εκπαίδευση ενός νευραλγικού επαγγέλματος στον τομέα του τουρισμού;). 

Οι αγαπητοί συνάδελφοι των προηγούμενων ταχύρρυθμων που θεωρούσαν-και αρκετοί ακόμα θεωρούν- ότι τους πολεμούν, αισθάνονται ήσυχοι; Αν κάθε χρόνο βγαίνουν 120 νέοι ξεναγοί, στην πλειονότητά τους αγγλόφωνοι-γαλλόφωνοι, θεωρούν ότι η δουλειά τους είναι εξασφαλισμένη; ότι τα μεροκάματα τους είναι ασφαλή; Μήπως τα μεροκαματα θα κατρακυλούν όσο προστίθενται νέοι-ουσιαστικά άνεργοι ταχύρρυθμοι;

 Εξακολουθούν να θεωρούν σωστό το σύστημα αυτό; και πόσοι αγγλόφωνοι, γαλλόφωνοι, άντε και ιταλόφωνοι χωράνε στην αγορά, που ήδη αντιμετωπίζει υψηλή ανεργία; Ή μήπως, τώρα που βρέθηκαν στην άλλη πλευρά του ουράνιου τόξου θα θεωρήσουν ότι το σύστημα αυτό τούς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ανεργία, στην απαξίωση του έρμου αυτού επαγγέλματος που όλοι θεωρούν ότι είναι μια εύκολη υπόθεση που μπορούν να κάνουν;

 Μήπως δεν είναι λύση η ανεπιτυχής προσπάθεια του ανίκανου κράτους να δώσει δουλειά στους άνεργους πτυχιούχους που αυτό δημιούργησε; Μήπως καταλαβαίνουν τώρα ότι αν δεν είναι επαγγελματική επιλογή γίνεται πάρεργο, το οποίο βέβαια απαξιώνεται καθημερινά; Πόσοι μπορούν σήμερα να ζήσουν μέ 60 καί 80 μεροκάματα το χρόνο;

 Μήπως έπρεπε να αφεθεί το επάγγελμα σε αυτούς που ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να το σπουδάσουν ως καριέρα ζωής και όχι να γίνεται καρότο σε αυτούς που το θεωρούν προσωρινή κατάσταση μέχρι να διοριστούν, να βρούν αντίστοιχο αυτού που σπούδασαν; Πολύ θα ήθελα να ακούσω την άποψή τους και κατά πόσο θεωρούν ότι η ξεναγική άδεια που πήραν έχει αντίκρισμα. Κατά πόσο θεωρούν ότι τα ταχύρρυθμα πρέπει να συνεχιστούν, ακόμα ίσως και να αυξηθούν σε αριθμό.