Hossein Amini: Ο σκηνοθέτης της ταινίας «The Two Faces of January» παραληρεί για την Ελλάδα

Μαγεμένος από την Ελλάδα, τα νησιά της αλλά και την Αθήνα, δηλώνει ο βρετανός σκηνοθέτης της ταινίας που γυρίστηκε πρόσφατα στη χώρα μας «The Two Faces of January», Hossein Amini. Εντυπωσιασμένος, μεταφέρει την εμπειρία των γυρισμάτων στην Ακρόπολη και στα Χανιά, εξηγώντας τι είναι αυτό που τον κάνει να λατρεύει τη χώρα μας και να επιστρέφει πάντα σ’ αυτήν για διακοπές. 

Όπως γράφει ο σκηνοθέτης σε άρθρο που φιλοξενείται στο blog του Visit Greece, από τα παιδικά του χρόνια έκανε οικογενειακές διακοπές στην Ελλάδα, και ειδικά στο Σούνιο όπου όλα τα μέλη της οικογένειας απολάμβαναν τα μπάνια τους κάθε καλοκαίρι για ένα μήνα. «Κολυμπούσαμε τα πρωινά, είχαμε μεγάλα γεύματα, διαβάζαμε τις ώρες ανάπαυλας και το βράδυ πηγαίναμε στα τοπικά ταβερνάκια. Ήταν μια μαγική εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ», λέει ο σκηνοθέτης.

Οι διακοπές στην Ελλάδα του κέντρισαν το ενδιαφέρον για την ελληνική μυθολογία και αρχαιολογία. «Δεν απολάμβανα τίποτα περισσότερο απ' το να κάθομαι ανάμεσα σε βράχους και να διαβάζω για την εκπληκτική ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας. Το ίδιο έκανα και στην Αγγλία, όπου καταβρόχθιζα ο,τι βιβλίο έβρισκα για την Ελλάδα, ανυπομονώντας για το επόμενο ταξίδι στη χώρα», αναφέρει ο Amini.

Αργότερα, κατά την ενηλικίωσή του συνέχισε να επισκέπτεται τη χώρα μαζί με την οικογένειά του, κάνοντας διακοπές στην Αθήνα και στην Κρήτη. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια του συνέλαβε την ιδέα να γυρίσει την ταινία αυτή, η οποία βασίζεται το βιβλίο της Patricia Highsmith.

Η αποκάλυψη των Χανίων

«Συνδύασα τις διακοπές με την έρευνα, πηγαίνοντας σε πολλές από τις περιοχές που αργότερα συμπεριελήφθηκαν στα γυρίσματα της ταινίας», παραδέχθηκε ο Amini, και, όπως είπε, «παρότι ήταν ακριβή η παραγωγή της ταινίας στην Κρήτη, πίστεψα ότι θα ήταν σημαντική για την αφήγηση της ιστορίας και την αυθεντικότητα του κόσμου της. Οι λόφοι και τα βράχια που διαθέτει το νησί αποτέλεσαν μοναδικό σκηνικό και παρότι αναζητήσαμε εναλλακτικές τοποθεσίες σε άλλες χώρες, τίποτα δεν συναγωνιζόταν την ομορφιά του τοπίου των “λευκών ορέων” της Κρήτης».

Μιλώντας για τα Χανιά, ο σκηνοθέτης παραληρεί. «Κατά το στάδιο της προ-παραγωγής, είχα την ευκαιρία να γυρίσω το νησί της Κρήτης αναζητώντας τις κατάλληλες περιοχές για τα γυρίσματα. Η πόλη των Χανίων ήταν για μένα μια αποκάλυψη. Ποτέ δε φανταζόμουν πως θα βρίσκαμε ένα μέρος που θα διατηρούσε τόσα πολλά στοιχεία ανέπαφα από την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 1960. Οι συνεργάτες μου μετέτρεψαν το περιβάλλον της πόλης όπως θα έπρεπε να είναι το 1962, αλλά πολλά από τα σκηνικά ήταν ήδη έτοιμα».

Εκτός από τα γυρίσματα, ο Amini, όπως αναφέρει, έμεινε μαγεμένος από τα Χανιά ως επισκέπτης. «Οι συνεργάτες μου έμειναν σε διαφορετικά ξενοδοχεία της πόλης και στην κυριολεξία περπατούσαν για να φτάσουν στο σημείο όπου δουλεύαμε. Μετά τα γυρίσματα, σκορπιζόμασταν σε διαφορετικά μπαράκια και εστιατόρια, απολαμβάνοντας την πόλη», είπε, επισημαίνοντας μάλιστα ότι «παρόλο που μείναμε σχεδόν έναν ολόκληρο μήνα εκεί, πολλά μέλη του συνεργείου έχουν επισκεφθεί την περιοχή ξανά για να κάνουν διακοπές».

Η Αθήνα, όπως εξηγεί ο σκηνοθέτης, «ήταν επίσης μια ελληνική πόλη που αγάπησα». Εξήγησε ότι ήταν η μοναδική παραγωγή που τα τελευταία 20 χρόνια επετράπη να κάνει λήψεις από το χώρο της Ακρόπολης. «Ήταν μια μαγική εμπειρία», εξομολογείται. «Στη διάρκεια των γυρισμάτων στον Παρθενώνα, πρέπει να πέρασαν από το σημείο περί τους τριακόσιους ή τετρακόσιους τουρίστες, οι οποίοι περίμεναν καρτερικά να τελειώσουμε για να ακολουθήσουν τις ξεναγήσεις τους».

«Θυμάμαι πως όταν τελειώσαμε τα γυρίσματα στην Ακρόπολη, ο κόσμος είχε φύγει και το συνεργείο είχε αποχωρήσει από το σημείο, βρέθηκα μόνος μου πάνω σε αυτόν το μαγευτικό βράχο με τους θαυμαστούς ναούς και την ιστορία», ομολογεί ο σκηνοθέτης. «Έμεινα για μισή ώρα μόνος, αναλογιζόμενος πόσο τυχερός ήμουν που μπορούσα να γυρίσω την ταινία μου εκεί αλλά και να έχω στη διάθεσή μου όλο το μέρος. Με πολλούς τρόπους, αυτή η ταινία εμπεριέχει την εμπειρία μου αυτή. Δεν ήταν απλώς δουλειά, αλλά άλλη μια ευκαιρία να ανακαλύψω τη χώρα που αγαπώ».

Ο Hossein Amini πάντως, καταλήγει πως «Η ταινία The Two Faces of January είναι κατά κύριο λόγο ένα θρίλερ, όμως είναι και μια προσπάθεια να αιχμαλωτίσω τη μαγεία και την ενέργεια που εκπέμπει η  Ελλάδα επάνω μου από τότε που ήμουν μικρό παιδί».