Οδησσός: ο πόλεμος πλήττει και τον τουρισμό

Η πόλη της Οδησσού ήταν κάποτε σημείο προσέλκυσης εκατομμυρίων τουριστών. Ο πόλεμος όμως επηρέασε σοβαρά και αυτόν τον τομέα. Μια τουριστική πράκτορας διηγείται την δική της ιστορία, στο θέμα της DW, που ακολουθεί...

Για πρώτη φορά εδώ και μήνες η Οδησσός βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα για ένα πολύ καλό λόγο. Ουκρανικά σιτηρά ξεκινάνε από το λιμάνι της Οδησσού δίνοντας μια μικρή ελπίδα για την πόλη-στολίδι της Ουκρανίας που κάποτε αποτελούσε ένα πολύ δημοφιλές τουριστικό μέρος τόσο για εγχώριους όσο και για ξένους τουρίστες. Το 2021 συγκεκριμένα πάνω από 4 εκατομμύρια επισκέπτες επισκέφτηκαν την πόλη. Η Ναταλία Βλασένκο διηγείται πώς ήταν η ζωή της πριν τον πόλεμο και πώς άλλαξε μετά την ρωσική εισβολή. «Ζούσα από τον τουρισμό, δούλευα ως ξεναγός και ταυτόχρονα αρθρογραφούσα. Η 24η Φεβρουαρίου άλλαξε τα πάντα στη ζωή μου αλλά και στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Οδησσό».

Σήμερα τίποτα σχεδόν δεν θυμίζει εικόνα πολέμου εκτός από τα τσουβάλια με άμμο που προστατεύουν σημαντικά μνημεία και τα οδοφράγματα που έχουν στηθεί στα δημόσια κτίρια. Οι εμπορικοί δρόμοι και τα καταστήματα είναι ανοιχτά όπως και η Όπερα.Το βράδυ ωστόσο φανερώνεται το πραγματικό πρόσωπο της πόλης. Μετά τις 11 υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας, ενώ πριν απο τον πόλεμο η πόλη έσφυζε από ζωή με εκατοντάδες κόσμο να συνωστίζεται. «Είναι τρομακτικά ήσυχες οι βραδιές του φετινού καλοκαιριού» υπογραμμίζει η ίδια.  

Άδεια τα ξενοδοχεία στην Οδησσό 

Η πανδημία του κορωνοϊού με τα αλλεπάλληλα μέτρα επηρέασε όπως ήταν αναμενόμενο και τον τουριστικό κλάδο της Οδησσού. Το φετινό καλοκαίρι λόγω της χαλάρωσης των μέτρων ήταν πολλά υποσχόμενο, οι κάτοικοι περίμεναν πιο πολλούς επισκέπτες από ποτέ. Μετά όμως η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Τα περισσότερα παραθαλάσσια ξενοδοχεία που βρίσκονται στην Οδησσό δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα καθώς δεν υπάρχει πλέον καμία τουριστική κινητικότητα. Επιπλέον απαγορεύεται να κολυμπάει κανεις στην παραλία. Υπάρχουν όμως κάποιοι που αγνοούν την απαγόρευση κολύμβησης και πηγαίνουν για κολύμπι ή οδηγούν μέχρι εκεί για να ρίξουν μια ματιά στην θάλασσα, εκεί που κάποτε παραθέριζαν χιλιάδες τουρίστες. Τρομερά ατυχήματα όμως συνέβησαν καθώς εξερράγησαν νάρκες στην περιοχή, με αποτέλεσμα ορισμένα ξενοδοχεία να προσφέρουν ημερήσιες κάρτες για τις πισίνες τους ως εναλλακτική λύση.  

Μόνο τα ξενοδοχεία στο ιστορικό κέντρο έχουν περισσότερες κρατήσεις όπου φιλοξενούνται κυρίως ξένοι δημοσιογράφοι αλλά και κάποιοι Ουκρανοί από άλλες περιοχές της χώρας. «Η πληρότητα στα ξενοδοχεία μας έχει μειωθεί στο 15-20 %, οι περισσότεροι δημοσιογράφοι μένουν στο ξενοδοχείο Alexandrovskiy ενώ στο παραλιακό ξενοδοχείο Μ1 έχουν κάνει κράτηση κυρίως Ουκρανοί από το Κίεβο» αναφέρει η Τατιάνα Πρόνταν, μάνατζερ του ξενοδοχειακού ομίλου Maestro στο οποίο ανήκουν τα δύο ξενοδοχεία.  

Μία νέα καθημερινότητα για όλους

Όπως είναι φυσικό έχουν μειωθεί κατα κόρον και οι ψυχαγωγικές δραστηριότητες ενώ οι υπάλληλοι κάποιων μουσείων, τα οποία παραμένουν κλειστά, μετέφεραν τα πιο σημαντικά εκθέματα σε καταφύγια. «Υπήρχε ένα σχέδιο δράσης σε περίπτωση κρίσης, αλλά όταν επαληθεύτηκε το χειρότερο σενάριο, είμασταν σε κατάσταση σοκ» εξηγεί ο Στανισλάβ Κίνκα, ερευνητής του Ιστορικού Μουσείου. Ενώ τα μουσεία παραμένουν κλειστά, οι θεατρικοί χώροι έχουν ανοίξει και την ίδια στιγμή σε διάφορα σημεία της πόλης παρουσιάζονται φιλανθρωπικές συναυλίες για τον πολέμο. Η Όπερα επίσης επαναλειτουργεί με αρκετά μικρότερο αριθμό θεατών, ενώ έχει δημιουργηθεί ένα «σχέδιο δράσης», όπου σε περίπτωση που ηχήσουν οι σειρήνες συναγερμού σταματάει η παράσταση και οι θεατές μπορούν είτε να φύγουν από το κτίριο είτε να μεταφερθούν σε καταφύγια κάτω από το θέατρο. Εάν μέσα σε μία ώρα οι σειρήνες σταματήσουν η παράσταση θα συνεχιστεί.

Η Ναταλία αφηγείται πως το καλοκαίρι ήταν η πιο πολυάσχολη εποχή για εκείνη. Οργάνωνε εκδρομές στην πόλη και τις γύρω περιοχές, δείχνοντας τους τα πιο όμορφα μέρη της Οδησσού. Τώρα όμως οι τουρίστες μένουν μακριά λόγω του πολέμου και η ίδια δεν έχει πλέον δουλειά και όπως τόσοι άλλοι δεν γνωρίζει πώς θα εξελιχθεί το μέλλον της και τί πρέπει να κάνει. Αναρωτιέται αν θα μπορέσει να ξαναδουλέψει ως τουριστικός πράκτορας. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να σταματήσει ο πόλεμος.

«Μέχρι τότε θα βιώνω δύο διαφορετικές πραγματικότητες: απο την μία, την ανέμελη Οδησσό με τα ανοιχτά εστιατόρια, θέατρα και τους εμπορικούς δρόμους γεμάτους ζωή και από την άλλη, τον καθημερινό φόβο του βομβαρδισμού. Δεν γνωρίζω τι πρόκειται να συμβεί αύριο ή ακόμη και αν θα υπάρχει αύριο..»