«Ανεκτίμητης αξίας» ιστορικά κοσμήματα εκλάπησαν από το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, έπειτα από μια άρτια οργανωμένη επιχείρηση που διήρκεσε μόλις επτά λεπτά. Στόχος ήταν η Γκαλερί Απόλλων, όπου εκτίθενται κοσμήματα από τις βασιλικές και αυτοκρατορικές συλλογές της Γαλλίας.
Οι δράστες έσπασαν δύο προθήκες και, μέσα σε επτά λεπτά, άρπαξαν οκτώ κοσμήματα «ανυπολόγιστης αξίας», ανάμεσά τους ένα διάδημα, σκουλαρίκια με πολύτιμους λίθους, μια περίτεχνη καρφίτσα/φιόγκος και ένα σετ με ζαφείρια, αντικείμενα συνδεδεμένα με τις μορφές της Μαρίας-Αμελίας, της Μαρίας-Λουίζας και της Ορτάνς. Ένα ένατο αντικείμενο, την κορόνα της αυτοκράτειρας Ευγενίας, φαίνεται πως επιχείρησαν να την αποσπάσουν αλλά την εγκατέλειψαν κατά τη διαφυγή, κι έτσι εντοπίστηκε και ανακτήθηκε εκτός μουσείου. Σημειωτέον, η προθήκη που φιλοξενεί το ιστορικό διαμάντι Le Régent δεν υπέστη καμία ζημιά.
Η ληστεία σημειώθηκε Κυριακή 19 Οκτωβρίου, περίπου στις 9:30, λίγο μετά το άνοιγμα του μουσείου. Τέσσερις δράστες, ντυμένοι ως τεχνικοί, εκμεταλλεύτηκαν εργασίες στο κτίριο, χρησιμοποίησαν φορτηγό με ανυψωτική πλατφόρμα από την πλευρά του Σηκουάνα και τροχούς κοπής για να παραβιάσουν το παράθυρο και τις προθήκες. Ο συναγερμός ενεργοποιήθηκε, αλλά η επιχείρηση ολοκληρώθηκε μέσα σε επτά λεπτά και οι δράστες διέφυγαν με μοτοσικλέτες.
Η εισαγγελέας Laure Beccuau επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για άκρως οργανωμένο χτύπημα, με προσεκτική προετοιμασία και χρήση επαγγελματικών εργαλείων. Οι φύλακες απειλήθηκαν, χωρίς να τραυματιστούν, ενώ εξετάζεται κύκλωμα οργανωμένου εγκλήματος. Γίνεται ανάλυση βιντεοσκοπήσεων και DNA από τον χώρο. Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν καταδίκασε το γεγονός, δεσμευόμενος για την εξιχνίαση και την ενίσχυση της ασφάλειας.
Γιατί πέτυχε το χτύπημα
Οι δράστες, οι οποίοι γνώριζαν τη διαρρύθμιση και τις τρέχουσες εργασίες, εκμεταλλεύτηκαν τις εν εξελίξει εργασίες, κινήθηκαν γρήγορα προς μια στοχευμένη προθήκη με υψηλό συμβολισμό (κοσμήματα στέμματος) και απέφυγαν εμβληματικά εκθέματα με εξαιρετικά δύσκολη ρευστοποίηση, όπως το Le Régent. Το ανυψωτικό προσέφερε άμεση πρόσβαση σε ύψος, ο τροχός έκοψε το γυαλί σε δευτερόλεπτα και η διαφυγή με δίκυκλα περιόρισε στο ελάχιστο τον χρόνο έκθεσης. Όλα συνθέτουν ένα σχέδιο επαγγελματιών με προαποφασισμένο κατάλογο στόχων και χειρουργική εκτέλεση.
Τι γνωρίζουμε για τους υπόπτους
Οι αρχές μιλούν για τέσσερα άτομα, οι οποίοι γνώριζαν καλά τον χώρο, ενώ εξετάζεται σύνδεση με σπείρα που έχει παρελθόν σε παρόμοιες υποθέσεις. Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει καμία σύλληψη. Το Λούβρο έκλεισε την Κυριακή για να δουλέψουν τα εγκληματολογικά κλιμάκια και να διαφυλαχθούν τα πειστήρια.
Η ληστεία επαναφέρει το ζήτημα ασφάλειας στο δημοφιλέστερο μουσείο του κόσμου. Νωρίτερα φέτος είχε ανακοινωθεί το σχέδιο αναγέννησης του Λούβρου με παρεμβάσεις σε υποδομές/ασφάλεια λόγω υπερκορεσμού, θορύβου και θερμικών διακυμάνσεων. Το περιστατικό δείχνει ότι, παρά τις αναβαθμίσεις, υπάρχουν αδυναμίες σε ένα τεράστιο δίκτυο αιθουσών και προθηκών.
Η επόμενη μέρα
Τα μέτρα φύλαξης (CCTV, ίχνη, τηλεπικοινωνιακά δεδομένα) και η πιθανή προσπάθεια ρευστοποίησης, είτε με αποσυναρμολόγηση των κοσμημάτων και αποκόλληση λίθων, είτε μέσω παράτυπων καναλιών εμπορίας, είναι κλειδιά της έρευνας. Με δεδομένη την αναγνωρισιμότητα των αντικειμένων και το εθνικό βάρος τους, οι ειδικοί θεωρούν δύσκολη την κυκλοφορία τους ως έχουν, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες ανάκτησης.
Ιστορικές κλοπές στο Λούβρο
Οι κλοπές από το Λούβρο είναι σπάνιες χάρη στα αυστηρά μέτρα ασφαλείας, όμως έχουν συμβεί. Η διασημότερη έγινε το 1911, όταν εκλάπη η «Μόνα Λίζα» του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο ποιητής Γκιγιώμ Απολλιναίρ και ο ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο ανακρίθηκαν τότε από την αστυνομία, αλλά ο δράστης αποδείχθηκε τελικά ένας Ιταλός που, από «εθνική περηφάνια», ήθελε να επιστρέψει το έργο στην Ιταλία. Ο πίνακας βρέθηκε τρία χρόνια αργότερα στη Φλωρεντία και επέστρεψε στο Παρίσι, την εποχή εκείνη δεν ήταν ακόμα τόσο διάσημος όσο σήμερα.
Το 1983 εξαφανίστηκαν κομμάτια πανοπλίας του 16ου αιώνα, τα οποία επανεντοπίστηκαν μόλις το 2011. Πιο πρόσφατα, το 1998 εκλάπη ο πίνακας του 19ου αιώνα «Le Chemin de Sèvres» του Καμίγ Κορό: αφαιρέθηκε απλώς από τον τοίχο χωρίς να γίνει αντιληπτό. Η υπόθεση οδήγησε σε σημαντική αναβάθμιση της ασφάλειας, ενώ το έργο δεν έχει βρεθεί ποτέ.
